Viaxe #6

Tras un día de merecido descanso a cabeza acomódase pese á predisposición do corpo. Comezar coa distancia máis longa da viaxe parece un suicidio, pero non foi así.
O comezo foi moi dubidoso, con interminables debates que cuestionaban as propias eleccións. O terreo non axudaba debido a difícil orografía que facía imposible acadar un ritmo.
Entrando na comunidade verde todo cambiou, os astros conxuráronse para volverme a ofrecer una roda á que agarrarme e coller velocidade de cruceiro. As gratas sorpresas xuntáronse co descubrimento de boa comida económica, todo o que escaseara na gran chaira.
E así, cun gran sabor de boca e o deber cumprido acadei o meu merecido descanso.